Race: Vredesloop Aalst

Een van mijn hardloopdoelen voor 2016 was het verbeteren van mijn PR op de 5 km. Ik had al een tijdje door dat het op training niet zou lukken, dus had ik nood aan een wedstrijd waarin ik mijn kans kon wagen. Afgelopen weekend vond de Vredesloop in Aalst plaats en daar had ik maar 1 doel: mijn PR van 27’25” verbreken. 

Sinds de halve marathon in Brussel voel ik mij conditioneel gezien heel goed. De dagen voor de Vredesloop had ik dan ook het gevoel dat het nu wel eens mijn moment zou zijn om te pieken op de 5 km. Samen met mijn loopvriendin Ingrid trok ik dan ook vol goede moed naar Aalst.

Ondanks het koude weer, waren de weersomstandigheden eigenlijk ideaal: droog, geen wind en met een hardloopvestje en hoofdband was de kou prima te doen. Op voorhand had Ingrid mij ook al laten weten dat het parcours – dat volledig door de binnenstad van Aalst ging – vrij vlak was. Perfecte omstandigheden dus. Voor de start weerklonk de Last Post en daarna hielden we nog even stilte ter herdenking van de aanslagen in Parijs op 13 november 2015. En dan was het tijd om te knallen.

Eens ik de startlijn over was, voerde ik het tempo meteen goed op en kon ik beginnen met het zoeken naar mijn ideale wedstrijdtempo. Voor ik het wist was de eerste kilometer voorbij. Een blik op mijn horloge leerde mij dat ik die met een gemiddelde pace van 5’20” gelopen had. Dat is vrij snel voor mijn doen en ik besloot dan ook mijn tempo wat te laten zakken zodat ik het zeker zou volhouden tot de finish.

Het 2-kilometerpunt moet ik in al mijn haast en focus voorbij gelopen zijn, want toen ik een tweede keer op mijn horloge keek, waren we al 2,6 km ver. En ondanks dat ik het gevoel had dat ik wat vertraagd was, was mijn gemiddelde pace plots naar 5’18” gegaan. Oeps, dat was niet volgens plan.

Op een gegeven moment viel het mij op dat ik al de hele tijd achter een dame met een korte tight en hoofdband liep. Ik had het juist wat zwaarder en besloot haar als mijn haas te gebruiken. Wat er ook zou komen, ik moest en zou haar volgen. En dat deed ik. Ik liep op automatische piloot en hield haar de hele tijd in het vizier. Intussen zag ik dat mijn gemiddelde pace maar bleef dalen. Wow, wat was hier aan de hand?! Uiteindelijk heb ik haar op een aantal meters van de finish moeten laten gaan. Haar laatste versnelling was net iets te hoog gegrepen voor mij.

Mijn eindtijd bedroeg 25’47”. Nooit had ik durven dromen dat ik mijn PR met bijna 2 minuten zou verbreken. Bedankt dus mevrouw met de korte tight en de hoofdband. Zonder jou had ik dat tempo niet volgehouden tot de eindmeet.

Liefs,
Aurelie